استحالۀ طبیعت در هنر، مهمترین و مشهورترین اثر كوماراسوامی در طول زندگی علمی اوست . نویسنده در این كتاب نظریاتش را در مورد هنر آسیا (هند و چین ) و اروپا (قرون وسطی ) صورت بندی می كند و با مقایسۀ آنها به این نتیجه می رسد كه غایت این هنرها مذهبی است؛ هر چند هنر بعد از رنسانس به كلی از این نظریه فاصله می گیرد. او معتقد است كه هنرمند نه در پی یافتن صورتی موهوم از طبیعت كه به دنبال خلق تصویری حقیقی از آن است .
كوماراسوامی همچنین با جست و جو در منابع متعدد دیدگاهش را دربارۀ روانشناسی هنر هند و خاستگاه ها و كاربرد تصاویر در هند بیان می كند.